گورستان معتمدی بابل
بابل یکی از شهرهای پر شهید است. هستند خانواده هایی که در راه آزادی مردم ایران چندین عضو خود را فدیه آزادی خلق و میهن کرده اند. از جمله از خانواده بابا نیا نوری می توان نامبرد. چهار تن از اعضای این خانواده مجاهدپرور شهید شده اند که عبارتند از: یوسف 26ساله دانشجو، شعبان 20ساله دیپلم، فریده 24ساله که به همراه همسرش در فروغ شهید شد. همچنین می توان از خانواده پیچگاه یاد کرد که سه شهید داده محمد17ساله و ماریا 16ساله و علی اشرف 20ساله.
یوسف در یک درگیری حماسی با مزدوران به شدت مجروح شد و در بیمارستان برای این که زنده به دست آنان نیفتد کیسه خون وصل به خودش را کشید و به شهادت رسید
مجاهد شهید یوسف بابانیانوری از مسئولان سازمان درگیلان بود که بعد از 30خرداد60 به علت شناخته شدگی به گرگان منتقل شده و مسئولیت بخش اجتماعی سازمان در آن شهر را به عهده داشت. بعد از شهادت یوسف بابانیانوری جسدش را به گورستان امامزاده عبدالله در گرگان بردند و در نقطه دور افتاده ای به خاک سپردند. چندین بار سنگ مزار او توسط مزدوران شکسته شد و عاقبت یک نفر بر سنگ مزاراو نوشته است «معروف به جعفر».
این برخورد با شهیدان و خاکی که در آن خفته اند منحصر به یوسف نیست. اغلب شهیدان مورد تعرض قرار گرفته اند و مزارشان ویران شده است. نمونه مجاهد شهید مهدی یگانگی از این دست است. او
مهدی نخستین شهید شهر بابل بعد از 30خرداد1360 است. مهدي در روز هشتم تیر ماه 1360 مورد تعقیب گشت کمیته قرار می گیرد. یکی از مزدوران به نام سعید مکانیکی، که بعدها در جبهه های جنگ ضدمیهنی کشته شد، او را به رگبار می بندد. مهدی مجروح شده و به زمین می افتد. و پاسدار سعید مکانیکی به بالای سر او می رود و با شلیک مستقیم به قلبش او را به شهادت می رساند. براساس یک گزارش جسد او تا ساعتی در محل، بر روی زمین، باقی می ماند. سپس به بیمارستان شهر منتقل می شود. خانواده مهدی با مراجعه به بیمارستان، و دادن تعهد کتبی که هیچگونه مراسمی برای وی برگزار نکنند، جسد را تحویل گرفته و در #گورستان معتمدی #شهر دفن می کنند. چند روز بعد مزدوران از محل دفن با خبر می شوند. به #گورستان حمله کرده و گور مهدی را به هم ریخته و جسد او را در بیرون گورستان می اندازند. خانواده ناگزیر به انتقال جسد به سردخانه #بیمارستان می شود. با این امید که بتوانند اجازه دفن در یکی از گورستانهای شهر را بگیرند. اما این اجازه به آنها داده نمی شود. برای دفن مهدی شبانه جسد وی به روستای زادگاه مادرش در #جویبار #قائمشهر منتقل مي كنند. جسد به صورت مخفیانه در یک گورستان در جویبار دفن می شود. اما فردای آن روز مزدوران از موضوع مطلع شده و مجددا نبش قبر کرده و جسد را از خاک بیرون آورده و به مثله کردن آن می پردازند. آنان با بیل و کلنگ به جان جسد می افتند. صورت او را کاملا له می کنند و جسد عریان را با طناب به پشت وانت نیسان بسته و از جویبار تا اطراف قائمشهر(حدود 18کیلومتر) بر روی زمین می کشند.براثر گرما جسد بو می گیرد. و رژیم ناگزیر از حمل آن به بابل می شود. عاقبت در گوشه ای از گورستان بهائیان، موسوم به گلستان جاوید، جسد مهدی به خاک سپرده می شود. پس از او صدها شهید مجاهد و مبارز دیگر در همین گورستان به خاک سپرده می شوند.
در گزارشی از #بابل که حاکی از روح #مقاومت در خانوادههای مجاهدین شهید است، آمده است:«در شهر ما (بابل) چهارراهی هست بهنام #ضرابپور. در گوشه این چهارراه قطعه زمینی وجود دارد که محل دفن تعدادی از شهیدان مجاهد خلق است. من از آن بهعنوان بقیع مجاهدین نام میبرم. زیرا بهراستی کاری که رژیم و مزدورانش با مزار شهیدان مجاهد میکند این نام را شایسته آن جا کرده است. رژیم برای تحقیر خانوادهها و شهیدان اجازه دفن شهیدان را در قبرستان عمومی شهر نداده و شهیدان مجاهد را که کنار قبرستان #بهاییهادفن کرده است. این قطعه زمین در واقع یک #زیارتگاه برای مردم و بسیاری از#خانواده شهیدان است. در اینجا تمام قبرها بهصورت جمعی هستند. درگورها از چهار تا 50نفر دفن شدهاند. عصرهای پنج شنبه بهراستی این محل دیدنی است. خانواده ها و مردم میآیند و دادخواهی خود را از رژیم آخوندی بهدرگاه خدا میبرند. فضا بهقدری تأثر انگیز است که کمتر کسی است آن را ببیند و اشک از چشمانش جاری نشود. زمینی سراسر خاکی با تلهای برجسته که با اشک خانواده ها و مردم خیس میشود.
رژیم اجازه گذاشتن سنگ قبر را بهخانوادهها هم نداده است. حتی سنگهایی را که خانواده ها روی مزارها گذاشته اند با پتک خرد کرده است. این کار چند بار تکرار شده اما مردم باز هم بهمزارها روی میآورند و با شهیدان خود تجدید عهد میکنند. چندی پیش برای از بین بردن کامل این قطعه زمین که سندی افشاگر است، رژیم آن را بهیک مزدور خود فروخت تا برروی آن ساختمانی بنا کند. این کار با اعتراض خانواده ها مواجه و کار بهتحصن کشیده شد. براثر این اعتراض ناچار رژیم عقب کشید. در مرحله بعد سعی کردند با ساختن خانهای مسیر رفت و آمد مراجعهکنندگان را ببندند. اما باز هم مخالفت، اعتراض و تحصن خانواده ها شروع شد. آنها توانستند با اعتراض خود دالان باریکی برا ی ورود بهاین قطعه از رژیم بازپس بگیرند»
#آذربایجان #تبریز #میاندوآب #بناب #بوکان #کفتر #ارومیه #اردبیل #بوشهر #اهواز #تهران #قزوین #زنجان #ایران #کنگان #آذرشهر #ملکان #همدان#ملکان
#قتلعام67 #جنبش_دادخواهی #ایران #اعدام #زندانی_سیاسی #حقوق_بشر #مریم_رجوی #تهران #تبریز #خوزستان #شیراز #اهواز #tehran #مقاومت #مجاهدین #ایران
با ما درکانال جدید پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
https://t.me/shahidanAzadai96
بابل یکی از شهرهای پر شهید است. هستند خانواده هایی که در راه آزادی مردم ایران چندین عضو خود را فدیه آزادی خلق و میهن کرده اند. از جمله از خانواده بابا نیا نوری می توان نامبرد. چهار تن از اعضای این خانواده مجاهدپرور شهید شده اند که عبارتند از: یوسف 26ساله دانشجو، شعبان 20ساله دیپلم، فریده 24ساله که به همراه همسرش در فروغ شهید شد. همچنین می توان از خانواده پیچگاه یاد کرد که سه شهید داده محمد17ساله و ماریا 16ساله و علی اشرف 20ساله.
یوسف در یک درگیری حماسی با مزدوران به شدت مجروح شد و در بیمارستان برای این که زنده به دست آنان نیفتد کیسه خون وصل به خودش را کشید و به شهادت رسید
مجاهد شهید یوسف بابانیانوری از مسئولان سازمان درگیلان بود که بعد از 30خرداد60 به علت شناخته شدگی به گرگان منتقل شده و مسئولیت بخش اجتماعی سازمان در آن شهر را به عهده داشت. بعد از شهادت یوسف بابانیانوری جسدش را به گورستان امامزاده عبدالله در گرگان بردند و در نقطه دور افتاده ای به خاک سپردند. چندین بار سنگ مزار او توسط مزدوران شکسته شد و عاقبت یک نفر بر سنگ مزاراو نوشته است «معروف به جعفر».
این برخورد با شهیدان و خاکی که در آن خفته اند منحصر به یوسف نیست. اغلب شهیدان مورد تعرض قرار گرفته اند و مزارشان ویران شده است. نمونه مجاهد شهید مهدی یگانگی از این دست است. او
مهدی نخستین شهید شهر بابل بعد از 30خرداد1360 است. مهدي در روز هشتم تیر ماه 1360 مورد تعقیب گشت کمیته قرار می گیرد. یکی از مزدوران به نام سعید مکانیکی، که بعدها در جبهه های جنگ ضدمیهنی کشته شد، او را به رگبار می بندد. مهدی مجروح شده و به زمین می افتد. و پاسدار سعید مکانیکی به بالای سر او می رود و با شلیک مستقیم به قلبش او را به شهادت می رساند. براساس یک گزارش جسد او تا ساعتی در محل، بر روی زمین، باقی می ماند. سپس به بیمارستان شهر منتقل می شود. خانواده مهدی با مراجعه به بیمارستان، و دادن تعهد کتبی که هیچگونه مراسمی برای وی برگزار نکنند، جسد را تحویل گرفته و در #گورستان معتمدی #شهر دفن می کنند. چند روز بعد مزدوران از محل دفن با خبر می شوند. به #گورستان حمله کرده و گور مهدی را به هم ریخته و جسد او را در بیرون گورستان می اندازند. خانواده ناگزیر به انتقال جسد به سردخانه #بیمارستان می شود. با این امید که بتوانند اجازه دفن در یکی از گورستانهای شهر را بگیرند. اما این اجازه به آنها داده نمی شود. برای دفن مهدی شبانه جسد وی به روستای زادگاه مادرش در #جویبار #قائمشهر منتقل مي كنند. جسد به صورت مخفیانه در یک گورستان در جویبار دفن می شود. اما فردای آن روز مزدوران از موضوع مطلع شده و مجددا نبش قبر کرده و جسد را از خاک بیرون آورده و به مثله کردن آن می پردازند. آنان با بیل و کلنگ به جان جسد می افتند. صورت او را کاملا له می کنند و جسد عریان را با طناب به پشت وانت نیسان بسته و از جویبار تا اطراف قائمشهر(حدود 18کیلومتر) بر روی زمین می کشند.براثر گرما جسد بو می گیرد. و رژیم ناگزیر از حمل آن به بابل می شود. عاقبت در گوشه ای از گورستان بهائیان، موسوم به گلستان جاوید، جسد مهدی به خاک سپرده می شود. پس از او صدها شهید مجاهد و مبارز دیگر در همین گورستان به خاک سپرده می شوند.
در گزارشی از #بابل که حاکی از روح #مقاومت در خانوادههای مجاهدین شهید است، آمده است:«در شهر ما (بابل) چهارراهی هست بهنام #ضرابپور. در گوشه این چهارراه قطعه زمینی وجود دارد که محل دفن تعدادی از شهیدان مجاهد خلق است. من از آن بهعنوان بقیع مجاهدین نام میبرم. زیرا بهراستی کاری که رژیم و مزدورانش با مزار شهیدان مجاهد میکند این نام را شایسته آن جا کرده است. رژیم برای تحقیر خانوادهها و شهیدان اجازه دفن شهیدان را در قبرستان عمومی شهر نداده و شهیدان مجاهد را که کنار قبرستان #بهاییهادفن کرده است. این قطعه زمین در واقع یک #زیارتگاه برای مردم و بسیاری از#خانواده شهیدان است. در اینجا تمام قبرها بهصورت جمعی هستند. درگورها از چهار تا 50نفر دفن شدهاند. عصرهای پنج شنبه بهراستی این محل دیدنی است. خانواده ها و مردم میآیند و دادخواهی خود را از رژیم آخوندی بهدرگاه خدا میبرند. فضا بهقدری تأثر انگیز است که کمتر کسی است آن را ببیند و اشک از چشمانش جاری نشود. زمینی سراسر خاکی با تلهای برجسته که با اشک خانواده ها و مردم خیس میشود.
رژیم اجازه گذاشتن سنگ قبر را بهخانوادهها هم نداده است. حتی سنگهایی را که خانواده ها روی مزارها گذاشته اند با پتک خرد کرده است. این کار چند بار تکرار شده اما مردم باز هم بهمزارها روی میآورند و با شهیدان خود تجدید عهد میکنند. چندی پیش برای از بین بردن کامل این قطعه زمین که سندی افشاگر است، رژیم آن را بهیک مزدور خود فروخت تا برروی آن ساختمانی بنا کند. این کار با اعتراض خانواده ها مواجه و کار بهتحصن کشیده شد. براثر این اعتراض ناچار رژیم عقب کشید. در مرحله بعد سعی کردند با ساختن خانهای مسیر رفت و آمد مراجعهکنندگان را ببندند. اما باز هم مخالفت، اعتراض و تحصن خانواده ها شروع شد. آنها توانستند با اعتراض خود دالان باریکی برا ی ورود بهاین قطعه از رژیم بازپس بگیرند»
#آذربایجان #تبریز #میاندوآب #بناب #بوکان #کفتر #ارومیه #اردبیل #بوشهر #اهواز #تهران #قزوین #زنجان #ایران #کنگان #آذرشهر #ملکان #همدان#ملکان
#قتلعام67 #جنبش_دادخواهی #ایران #اعدام #زندانی_سیاسی #حقوق_بشر #مریم_رجوی #تهران #تبریز #خوزستان #شیراز #اهواز #tehran #مقاومت #مجاهدین #ایران
با ما درکانال جدید پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
https://t.me/shahidanAzadai96
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر