مشخصات مجاهد شهید محمد سمیع‌زاده لاهیجی
محل تولد: لاهيجان
سن: ۳۱
تحصیلات: متوسطه
محل شهادت: لاهیجان
تاریخ شهادت: آبان ۱۳۶۷
مجاهدین شهید محمد و عبدالله سمیع‌زاده دو برادر دوقلو بودند که هردو جان خود را فدای آزادی مردم ایران کردند. اما آن‌چه بیشتر از هر‌چیز این دو برادر قهرمان را به‌یکدیگر پیوند می‌داد، نه شباهتهای ظاهری و پیوندهای خونی، که اشتراکات آرمانی و منشهای انقلابی و مردمی‌شان بود. آنان در لاهیجان، شهر زادگاه و محل فعالیتشان، آن‌چنان به‌خصائل انقلابی آراسته بودند که نه تنها محبوب دوستان و آشنایان بودند، بلکه حتی دشمنان سوگند‌خورده‌شان را نیز به‌تحسین وامی‌داشتند.
آنها فعالیتهای سیاسی خود را از زمان شاه آغاز کردند. محمد و عبدالله در ابتدای پیروزی انقلاب ضدسلطنتی در سپاه پاسداران لاهیجان بودند. عبدالله فرمانده و محمد معاون وی بود. اما بعداً به ماهیت ارتجاعی این ارگان سرکوب ضد مردمی پی‌برده و بلافاصله استعفا دادند و به‌جهاد سازندگی رفتند. در آن‌جا نیز عبدالله مسئول جهاد در لاهیجان و محمد به‌عنوان معاون وی مشغول به‌کار شدند. کار در جهاد سازندگی ارتجاع نیز یکی دو ماهی بیشتر به‌درازا نکشید. محمد و عبدالله به‌درستی ماهیت مرتجعان حاکم را تشخیص داده، از آن جا نیز بیرون می‌آیند. محمد و عبدالله سپس با انتشار اطلاعیه‌یی گسستن خود را از رژیم و پیوستنشان به‌مجاهدین را اعلام کردند. این اعلامیه، به‌دلیل حسن اشتهار آنان تأثیر بسیار زیادی روی مردم و حتی عناصر رژیم داشت و بازتاب گسترده‌یی یافت. بلافاصله پس از ورود آنان به‌تشکیلات مجاهدین در لاهیجان، راه برای ادامه و ارتقای مبارزه انقلابیشان باز شد.
مجاهد خلق محمد سمیع زاده که به‌پرکاری و سخت‌کوشی مشهور بود، در کلیه فعالیتهای مجاهدین، ازجمله کاندیداتوری مسعود رجوی، با تمام وجود کار می‌کرد. دوستان محمد در گزارشهای خود ازجمله یادآوری کرده‌اند که چگونه او در جریان کاندیداتوری مسعود رجوی برای انتخابات ریاست جمهوری لحظه‌یی آرام و قرار نداشت. درجریان این فعالیتها او کلیه امکانات را برای رهایی خلق به‌خدمت می‌گرفت و امکانات بسیاری را نیز برای سازمان فراهم می‌کرد.
فعالیتهای شبانه‌روزی محمد باعث شد که مورد بغض و کین شدید مرتجعان قرار گیرد. به‌همین علت مورد شناسایی مزدوران قرار گرفت و در اواخر سال۵۹ وی را دستگیر کردند. ابتدا او را به‌زندان چوکای بندر انزلی برده و مورد شکنجه قرار دادند. در دادگاه محمد به ۶ماه زندان محکوم شد، اما پس از شروع مقاومت انقلابی در ۳۰خرداد۶۰، او را از زندان رشت به لاهیجان منتقل کردند. در رشت محمد را به‌خاطر مواضعش دوباره دادگاهی کرده و به ۱۵ سال زندان محکوم کردند.
در زندان به‌خصوص پس از شهادت برادرش عبدالله در سال۶۲، محمد نقش بسیار تعیین کننده‌یی در سازمان دادن مقاومت زندانیان مجاهد داشت. به‌همین دلیل نیز مزدوران به‌مناسبتهای مختلف او را از بند بیرون کشیده یا به‌انفرادی می‌بردند. در گزارش یکی از هم‌زنجیرانش پیرامون فعالیتهای این مجاهد پاکباز آمده است:«تمام فرماندهان سپاه و اطلاعات لاهیجان او را می‌شناختند و نسبت به او حساس بودند. اما او به‌تنها چیزی که فکر می‌کرد ارتقای مقاومت در زندان بود. او با همه هواداران دستگیر شده نشست می‌گذاشت و تجربیاتش را در مورد بازجویی و دادگاه و...به آنها منتقل می‌کرد.
خاطره‌ای از یکی از هم‌زنجیران محمد سمیع‌زاده:
در سالهای ۶۱ تا ۶۵، که من با محمد بودم یک لحظه آرام و قرار نداشت. او توانسته بود شیوه‌های نویی برای کسب خبر پیدا کند و رابطه‌مان با بیرون از زندان را همواره حفظ کند. هم‌چنین برنامه‌های جمعی ورزش را به‌صورت یک برنامه واجب، وارد برنامه روزانه‌مان کرده بود که این مسأله در حفظ روحیه و ارتقای مقاومت همه‌مان بسیار مؤثر بود. محمد به‌راستی با تک تک سلولهایش به‌سازمان عشق می‌ورزید. او پس از شنیدن خبر انقلاب ایدئولوژیک مجاهدین گفت: «با این انقلاب مجاهدین وارد مدار دیگری می‌شوند». هم‌چنین پس از شنیدن خبر تشکیل ارتش آزادیبخش برای همه ما توضیح داد که این امر چقدر به‌لحاظ استراتژیک تعیین‌کننده است».
سرانجام محمد دلاور در آبان۶۷ در جریان قتل‌عام زندانیان سیاسی در لاهیجان به‌دست رژیم آخوندی به‌شهادت رسید.
با ما در کانال تلگرام پیشتازان راه آزادی ایران همراه باشید
